English
خطبه 165
خطبه در امر به الفت، و وصف بنی‌اميّه و ياران خويش
-
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز خطبه های آن حضرت است
-
در امر به الفت، و وصف بنی امیّه و یاران خویش
-
لِيَتَاَسَّ صَغيرُكُمْ بِكَبيرِكُمْ، وَلْيَرْاَفْ كَبيرُكُمْ بِصَغيرِكُمْ.کوچکتران شما باید به بزرگتران اقتدا کنند، و بزرگترهای شما باید به کوچکترها مهربان باشند.
-
وَ لا تَكُونُوا كَجُفاةِ الْجاهِلِيَّةِ، لا فى الدِّينِ يَتَفَقَّهُونَ، وَ لا عَنِ اللّهِهمچون ستمکاران دوره جاهلیت نباشید که نه دنبال فهم دین بودند، و نه برای شناخت خداوند تعقّل
-
يَعْقِلُونَ، كَقَيْضِ بَيْض فِى اَداح يَكُونُ كَسْرُها وِزْراً،می کردند، مَثَل مردم جاهلیت چون تخمی است که در محل تخم گذاری شترمرغان پیدا شود، شکستنش گناه است،
-
وَ يُخْــرِجُ حِضـانُهـا شَــرّاً .و وانهادنش باعث بیرون آمدن جوجه زیان رسان (زیرا ممکن است تخم مار سیاه باشد).
-
مِنْـهااز این خطبه است (درباره بنی امیّه)
-
اِفْتَرَقُوا بَعْدَ اُلْفَتِهِمْ، وَ تَشَتَّتُوا عَنْ اَصْلِهِمْ. فَمِنْهُمْ آخِذٌمسلمانان پس از اتفاق از هم جدا شدند، و از اصلشان پراکنده گشتند. گروهی از آنان (که بر حق بودند)
-
بِغُصْن اَيْنَما مالَ مالَ مَعَهُ. عَلى اَنَّ اللّهَ تَعالى سَيَجْمَعُهُمْبه شاخه ای دست آویختند که شاخه به هر کجا متمایل شد آنها هم تمایل شدند. به زودی خداوند آنان را
-
لِشَرِّ يَوْم لِبَنى اُمَيَّةَ كَما تَجْتَمِعُ قَزَعُ الْخَريفِ، يُؤَلِّفُ اللّهُبرای بدترین روز بنی امیه جمع کند چنانکه پاره های ابر در فصل پاییز جمع می شوند، خداوند در میانشان
-
بَيْنَهُمْ، ثُمَّ يَجْعَلُهُمْ رُكاماً كَرُكامِ السَّحابِ، ثُمَّ يَفْتَحُ اللّهُ لَهُمْ اَبْواباًالفت ایجاد می کند، و آنان را همچون ابرهای متراکم متّفق می نماید، آن گاه خداوند برای آنان درهایی
-
يَسيلُونَ مِنْ مُسْتَثارِهِمْ كَسَيْلِ الْجَنَّتَيْنِ، حَيْثُ لَمْ تَسْلَمْمی گشاید که چون سیل از جای برانگیختنشان روانه می شوند مانند سیل دو باغ مردم سبا، که از آن سیل
-
عَلَيْهِ قارَّةٌ، وَ لَمْ تَثْبُتْ عَلَيْهِ اَكَمَةٌ، وَ لَمْ يَرُدَّ سَنَنَهُ رَصُّ طَوْد،هیچ زمینی سالم نماند، و هیچ تپّه ای در برابرش تاب نیاورد، و برپایی کوه و بلندیهای زمین
-
وَ لا حِدابُ اَرْض. يُزَعْزِعُهُمُ اللّهُ فى بُطُونِ اَوْدِيَتِهِ،جریان آن سیل را بازنگرداند. خداوند آن مردم متّفق را در میان درّه ها و رودخانه ها پراکنده می کند،
-
ثُمَّ يَسْلُكُهُمْ يَنابيعَ فِى الاَْرْضِ، يَأْخُذُ بِهِمْ مِنْ قَوْمآن گاه همچون چشمه سار در قسمتهای مختلف زمین روان می سازد، حقّ از دست رفته گروهی را از گروه دیگر
-
حُقُوقَ قَوْم، وَ يُمَكِّنُ لِقَوْم فى دِيارِ قَوْم. وَايْمُ اللّهِ لَيَذُوبَنَّبه کمک آنان می گیرد، و عدّه ای را به جای عدّه دیگر در شهرها قرار می دهد. قسم به خدا بنی امیه پس
-
ما فى اَيْديهِمْ بَعْدَ الْعُلُوِّ وَالتَّمْكينِ كَما تَذُوبُ الاَْلْيَةُ عَلَى النّارِ.از برتری و حکومتشان آنچه در دست دارند آب می شود مانند دنبه ای که به روی آتش آب می شود.
-
اَيُّهَا النّاسُ، لَوْ لَمْ تَتَخاذَلُوا عَنْ نَصْرِ الْحَقِّ، وَ لَمْ تَهِنُوا عَنْای مردم، اگر یکدیگر را از یاری کردن حق فرو نمی گذاشتید، و از سست کردن پایه باطل
-
تَوْهينِ الْباطِلِ، لَمْ يَطْمَعْ فيكُمْ مَنْ لَيْسَ مِثْلَكُمْ، وَ لَمْ يَقْوَ مَنْ قَوِىَسستی نمی کردید، آنان که همشأن شما نبودند در امور شما طمع نمی کردند، و آن که بر شما مسلّط شد
-
عَلَيْكُمْ. لكِنَّكُمْ تِهْتُمْ مَتاهَ بَنى اِسْرائيلَ. وَلَعَمْرى لَيُضَعَّفَنَّ لَكُمُ التّيهُقوی نمی گشت، ولی شما چون بنی اسرائیل سرگردان شدید. به جانم سوگند پس از آنکه مرا از دست
-
مِنْ بَعْدى اَضْعافاً بِما خَلَّفْتُمُ الْحَقَّ وَراءَ ظُهُورِكُمْ، وَ قَطَعْتُمُ الاَْدْنىدادید سرگردانی شما چند برابر می شود به خاطر اینکه حق را پشت سر گذاشتید، و از نزدیک ترین
-
وَ وَصَلْتُمُ الاَْبْعَدَ. وَاعْلَمُوا اَنَّكُمْ اِنِ اتَّبَعْتُمُ الدّاعِىَ لَكُمْفرد به پیامبر بریدید و به دورترین شخص متّصل شدید. بدانید اگر از امام برحق خود پیروی می کردید
-
سَلَكَ بِكُمْ مِنْهاجَ الرَّسُولِ، وَ كُفيتُمْ مَؤُونَةَ الاِْعْتِسافِ، وَ نَبَذْتُمُشما را به راه رسول خدا می برد، آنوقت از رنج بیراهه رفتن راحت می شدید، و بار سنگین
-
الثِّقْلَ الْفادِحَ عَنِ الاَْعْناقِ.را از دوش خود به کناری می انداختید.
